Erik Luermans (ENG / NL )
article in book `Een huis voor de gemeenschap`; Jeanne van Heeswijk (Veenman Publishers) 2003
The observations of Wapke Feenstra
"People always want to be where they are not" is the beginning of a text in one of the catalogues about the work of Feenstra. This particular catalogue from 1995 is mounted in orange-red, the colour of oranges, after a gum print on paper from 1994. The print itself is untitled, but facing the picture is the sentence: "we keep consulting". The latter sounds very prosaic, but in this particular context it leaves you wondering about its meaning. As the beginning of this article shows, for Feenstra it is all about statements or pictures that, seen from a distance, call for another elusive meaning.
The four lines of text by Wapke Feenstra are situated in the cafeteria of the town hall. It is a text about rye bread, so it seems, but every next line takes the reader somewhere else. Nothing to go on ¬because there is no logic in the following sentences - except a maybe temporary connection between eating your sandwiches, obediently between 12.00 and 13.00 hours, and the word rye bread or maybe some other letters.
Cooperation is one of the elements of the House for the Community. Feenstra was commissioned to make this work of art in 1997. And if cooperation could lead to some commotion, this text does. These words have the same effect as another project of Feenstra, in Which she documents the walking tours of dogs and their owners as a result of which other patterns and structures develop in that particular neighbourhood. Thoughts and associations keep curling above and around several words. In the cafeteria this literally coincides: the act and the association, the colleagues around you and your own place between them. Feenstra uses the word psychic geography: a description of the unnatural state of things and the human role within that context.
A "community" is the sort of word to define a complex or a group and this text is a comment precisely on that.
The message is clear and needs to be presented in the right way. The graphic design plays an important role in this matter, whether in her website, the aforementioned catalogue or the text in Oud-¬Beijerland. The form of the image, the letter design and the text as a whole, they all need a maximum of clarity.
One has to try hard to cooperate with the pictures of Feenstra. In the cafeteria of Oud-Beijerland this expression is analyzed in a subtle way.
NL
“Mensen willen doorgaans daar zijn, waar ze niet zijn”, zo luidt de tekst waarmee één van de catalogi van het werk van Wapke Feenstra begint. Dezelfde catalogus uit 1995 is gevat in de oranje kleur van sinaasappels, naar een gomdruk op papier uit 1994. Deze druk heeft geen titel maar tegenover de afbeelding staat de zin: “We blijven overleggen.” Dat laatste klinkt uitermate prozaïsch maar in relatie tot deze afbeelding weet je niet waar je aan moet denken. Net als bij de aangehaalde zin hierboven gaat het Feenstra om de combinatie van tekst en beeld die een raadselachtige en vervreemdende betekenis krijgt. De vier regels tekst van Feenstra bevinden zich in de kantine van het gemeentehuis.
Ze gaan over roggebrood, zo lijkt het, maar elke volgende regel brengt de lezer ergens anders. Geen enkel houvast – want geen logica in de navolgende zinnen – of het moet zijn dat het nuttigen van je boterham, zo braaf tussen 12 en 13 uur, je in ieder geval enige tijd verbindt met dat woord roggebrood of misschien nog wat andere woorden. Samenwerken is een van de onderdelen van een huis voor de gemeenschap.
In 1997 ontving Feenstra de opdracht voor dit kunstwerk. En als samenwerken tot enige onrust zou kunnen leiden dan slaagt deze tekst daarin. Net zoals in een ander project van Feenstra, waarin de routes van honden en hun bezitters in een bepaalde wijk worden vastgelegd, zodat andere patronen en structuren gaan ontstaan, zo doen deze woorden dit ook. De gedachten en associaties blijven cirkelen rond en boven enkele woorden. In de kantine komt dit letterlijk samen: de handeling en de associatie, de collega’s om je heen en je eigen positie daarin. Feenstra zelf gebruikt het woord psychische geografie: een beschrijving van de onwerkelijkheid der dingen en de plaats van de mens hierin. En ‘gemeenschap’ is zo’n woord om een geheel of een groep te definiëren en dat is nu wat deze tekst becommentarieert. De boodschap is duidelijk en moet ook goed worden verpakt. De vormgeving is hierbij van groot belang, of het nu haar websites zijn, de hierboven genoemde catalogus of de teksten in Oud-Beijerland. Het uiterlijk van het beeld, het ontwerp van de letters en de tekst als geheel dienen een maximale helderheid te bezitten. Samenwerken met de beelden van Feenstra vergt enige inspanning. In de kantine van Oud-Beijerland wordt deze term op subtiele wijze ontleed.
article in book `Een huis voor de gemeenschap`; Jeanne van Heeswijk (Veenman Publishers) 2003
The observations of Wapke Feenstra
"People always want to be where they are not" is the beginning of a text in one of the catalogues about the work of Feenstra. This particular catalogue from 1995 is mounted in orange-red, the colour of oranges, after a gum print on paper from 1994. The print itself is untitled, but facing the picture is the sentence: "we keep consulting". The latter sounds very prosaic, but in this particular context it leaves you wondering about its meaning. As the beginning of this article shows, for Feenstra it is all about statements or pictures that, seen from a distance, call for another elusive meaning.
The four lines of text by Wapke Feenstra are situated in the cafeteria of the town hall. It is a text about rye bread, so it seems, but every next line takes the reader somewhere else. Nothing to go on ¬because there is no logic in the following sentences - except a maybe temporary connection between eating your sandwiches, obediently between 12.00 and 13.00 hours, and the word rye bread or maybe some other letters.
Cooperation is one of the elements of the House for the Community. Feenstra was commissioned to make this work of art in 1997. And if cooperation could lead to some commotion, this text does. These words have the same effect as another project of Feenstra, in Which she documents the walking tours of dogs and their owners as a result of which other patterns and structures develop in that particular neighbourhood. Thoughts and associations keep curling above and around several words. In the cafeteria this literally coincides: the act and the association, the colleagues around you and your own place between them. Feenstra uses the word psychic geography: a description of the unnatural state of things and the human role within that context.
A "community" is the sort of word to define a complex or a group and this text is a comment precisely on that.
The message is clear and needs to be presented in the right way. The graphic design plays an important role in this matter, whether in her website, the aforementioned catalogue or the text in Oud-¬Beijerland. The form of the image, the letter design and the text as a whole, they all need a maximum of clarity.
One has to try hard to cooperate with the pictures of Feenstra. In the cafeteria of Oud-Beijerland this expression is analyzed in a subtle way.
NL
“Mensen willen doorgaans daar zijn, waar ze niet zijn”, zo luidt de tekst waarmee één van de catalogi van het werk van Wapke Feenstra begint. Dezelfde catalogus uit 1995 is gevat in de oranje kleur van sinaasappels, naar een gomdruk op papier uit 1994. Deze druk heeft geen titel maar tegenover de afbeelding staat de zin: “We blijven overleggen.” Dat laatste klinkt uitermate prozaïsch maar in relatie tot deze afbeelding weet je niet waar je aan moet denken. Net als bij de aangehaalde zin hierboven gaat het Feenstra om de combinatie van tekst en beeld die een raadselachtige en vervreemdende betekenis krijgt. De vier regels tekst van Feenstra bevinden zich in de kantine van het gemeentehuis.
Ze gaan over roggebrood, zo lijkt het, maar elke volgende regel brengt de lezer ergens anders. Geen enkel houvast – want geen logica in de navolgende zinnen – of het moet zijn dat het nuttigen van je boterham, zo braaf tussen 12 en 13 uur, je in ieder geval enige tijd verbindt met dat woord roggebrood of misschien nog wat andere woorden. Samenwerken is een van de onderdelen van een huis voor de gemeenschap.
In 1997 ontving Feenstra de opdracht voor dit kunstwerk. En als samenwerken tot enige onrust zou kunnen leiden dan slaagt deze tekst daarin. Net zoals in een ander project van Feenstra, waarin de routes van honden en hun bezitters in een bepaalde wijk worden vastgelegd, zodat andere patronen en structuren gaan ontstaan, zo doen deze woorden dit ook. De gedachten en associaties blijven cirkelen rond en boven enkele woorden. In de kantine komt dit letterlijk samen: de handeling en de associatie, de collega’s om je heen en je eigen positie daarin. Feenstra zelf gebruikt het woord psychische geografie: een beschrijving van de onwerkelijkheid der dingen en de plaats van de mens hierin. En ‘gemeenschap’ is zo’n woord om een geheel of een groep te definiëren en dat is nu wat deze tekst becommentarieert. De boodschap is duidelijk en moet ook goed worden verpakt. De vormgeving is hierbij van groot belang, of het nu haar websites zijn, de hierboven genoemde catalogus of de teksten in Oud-Beijerland. Het uiterlijk van het beeld, het ontwerp van de letters en de tekst als geheel dienen een maximale helderheid te bezitten. Samenwerken met de beelden van Feenstra vergt enige inspanning. In de kantine van Oud-Beijerland wordt deze term op subtiele wijze ontleed.
