`Er lopen mensen in het huis van de achterburen`, Wapke Feenstra (NL)
1994

Er lopen mensen in het huis van de achterburen.
Nooit bewoog daar iets.
Sinds zondag zijn er mensen.
Af en toe.
En de luxaflex zit ’s nachts dicht.
Ik denk dat hun vader of moeder is gestorven.
Ze lopen anders dan bezoekers of bewoners.
Ze zijn allemaal rond de vijftig.
Ze praten, dwalen en wijzen.
Dat moet de dood zijn.