`Farm life`, Wapke Feenstra (ENG / NL)
Publication 1994 - 1995 of Gallery a`pert, Amsterdam NL
You talk to me about the farming life. You
draw a picture of the world I grew up in.
I let you talk, not because I’m interested
in your story, but because I am fascinated by
your faith in its accuracy. How dare you not
doubt yourself! How dare you turn my youth
into a stereotype!
Dutch scene in a fresh wrapper
I’ll never see you again.
That scene, the one you painted of farming life,
was clear. I had never seen it that way.
Now I too am a tourist,
wanting to experience a scene in a new way,
again and again. And when I get home-
I’ll tell everyone what it was like.
NL
Jij praat tegen mij over het boerenleven. Jij
schets een beeld van de wereld waarin ik ben
opgegroeid.
Ik laat jou praten. Niet omdat jou verhaal
mij interesseert maar omdat de zelfverzekerd-
heid over de juistheid van het beeld mij
fascineert. Waar haal je het lef vandaan om
niet aan jezelf te twijfelen. Hoe kun je mijn
jeugd tot een cliché-beeld maken.
Een Hollands plaatje met een frisse buitenkant.
Ik zie jou nooit meer.
Het beeld wat jij schetste van het boerenleven
was helder. Zo zag ik het nooit.
Nu ben ik zelf een toerist die telkens weer
een nieuw beeld wil enteren. En als ik terug-
kom vertel ik aan iedereen hoe het geweest is.
Publication 1994 - 1995 of Gallery a`pert, Amsterdam NL
You talk to me about the farming life. You
draw a picture of the world I grew up in.
I let you talk, not because I’m interested
in your story, but because I am fascinated by
your faith in its accuracy. How dare you not
doubt yourself! How dare you turn my youth
into a stereotype!
Dutch scene in a fresh wrapper
I’ll never see you again.
That scene, the one you painted of farming life,
was clear. I had never seen it that way.
Now I too am a tourist,
wanting to experience a scene in a new way,
again and again. And when I get home-
I’ll tell everyone what it was like.
NL
Jij praat tegen mij over het boerenleven. Jij
schets een beeld van de wereld waarin ik ben
opgegroeid.
Ik laat jou praten. Niet omdat jou verhaal
mij interesseert maar omdat de zelfverzekerd-
heid over de juistheid van het beeld mij
fascineert. Waar haal je het lef vandaan om
niet aan jezelf te twijfelen. Hoe kun je mijn
jeugd tot een cliché-beeld maken.
Een Hollands plaatje met een frisse buitenkant.
Ik zie jou nooit meer.
Het beeld wat jij schetste van het boerenleven
was helder. Zo zag ik het nooit.
Nu ben ik zelf een toerist die telkens weer
een nieuw beeld wil enteren. En als ik terug-
kom vertel ik aan iedereen hoe het geweest is.
